Słowo pustelnia może kojarzyć się ze słowem samotność. To z kolei – ze smutkiem, spadkiem energii, depresją. Po cóż więc komu pustelnia? Jest też inne rozumienie tego słowa. Pustelnia może być miejscem i doświadczeniem życiowym. Na samotność człowiek skazuje siebie (lub bywa skazany), pustelnię się wybiera. Może ona przynieść ożywczy kontakt z samym sobą, a przede wszystkim z Panem Bogiem. Jest więc czymś cennym, z czego jednak rzadko korzystamy. A może warto częściej? Wiemy, jak bardzo potrzebni są nam inni ludzie, wiemy jednak też, jak potrzebne jest pozostawienie ich od czasu do czasu, by pełniej spotkać się z sobą samym w świetle Słowa Bożego i inaczej spojrzeć na rzeczywistość. Z pustelni mogą korzystać i korzystają osoby, tak bardzo zróżnicowane wiekiem, czy też doświadczeniem duchowym, osoby świeckie, kapłani, przedstawiciele wielu zgromadzeń zakonnych żeńskich czy męskich.